Kvantitetsmotsetnad i endestaving i nordisk

Sammendrag

I denne artikkelen samlar vi dokumentasjon av kvantitetsmotsetnad i vokalar i utlyd, i det som vanlegvis blir kalla trykklett staving. Dette finst i Setesdal i dag, og for få generasjonar sidan fanst det òg i delar av Vest-Telemark og i eit stort område i Midt-Sverige. Dette styrker, argumenterer vi for, Larsens teori om at hokjønnsendingar med diftong og runda vokal i bunden form ([au], [ei], [ei], [ou], [u], [o], av -an, -on- /-un-, -in), kjem av lang vokal, forlengd i samband med nasaleringa og bortfallet av -n i slike bøyingsformer. I samband med dette drøftar vi òg rekkefølgja på nasalering, n-bortfall og den trulege forlenginga i mellomnorsk tid. Ulikt tidlegare forskarar føreslår vi ikkje vokalforlenging i staden for nasalering, men begge delar. Nasalering gjer vokalar lengre, så nasaleringa som kom før og under n-bortfallet, ville gjort vokalane lengre. Samtidig kan n-bortfallet ha strekt seg over lang tid.