Sammendrag
Artikkelen rapporterer om ei undersøking av metaforisk språkbruk i fagfeltetpsykiatri, nærare bestemt språkbruk om stemningslidingar. Materialet består avutdrag frå ei lærebok i psykiatri, frå ei populærvitskapeleg framstilling av sameemnet og frå ein nettdiskusjon for menneske med diagnosen bipolar. Resultatastadfestar det synet at metaforar er uunngåelege i forståing og formidling avabstrakte fenomen, og at metaforar kan verka transformativt så vel som deskrip-tivt, dvs. at endring i metaforbruk om eit fenomen kan føra til ei endring av kor-leis vi oppfattar fenomenet. Det vil seia at språkbruken om menneskesinnetverkar inn på vår oppfatning av oss sjølve og andre. For språkbruken til psyki-atrar gjeld det dessutan at språkbruken deira kan sjåast som ein type kvaliï¬se-ringar: Dersom ein psykiater gjev ein person diagnosen bipolar, då "er"personen bipolar. Skilnadene i metaforbruk mellom tekstane ligg i hovudsak pådet språklege planet, ikkje på omgrepsplanet.Forfattere beholder opphavsretten og gir tidsskriftet rett til første publisering av arbeidet. En Creative Commons-lisens (CC BY-SA 4.0) gir samtidig andre rett til å dele arbeidet med henvisning til arbeidets forfatter og at det først ble publisert i dette tidsskriftet.